قرارداد اجاره ملک تجاری

طبق ماده 466 قانون مدنی، اجاره عقدی است که به موجب آن مستاجر مالک منافع عین مستاجره می­‌شود، اجاره دهنده را موجر و اجاره کننده را مستاجر و مورد اجاره را عین مستاجره می­‌گویند. از جمله موارد انعقاد عقد اجاره در قالب قراردادی در حوزه کسب و کار، قرارداد اجاره ملک تجاری است که مالک، منافع ملک خود را در برابر مبلغ اجاره­بها در اختیار مستاجر قرار می‌­دهد.

به موجب قانون روابط موجر و مستاجر مصوب سال 1376، اجاره اماکن اعم از اماکن تجاری تحت مقررات این قانون و قانون مدنی هستند و لازم است به هنگام انعقاد قرارداد اجاره در خصوص ملک تجاری، به جزئیات و نکات مندرج در قانون روابط موجر و مستاجر سال 1376 توجه ویژه‌­ای داشت.

در قرارداد اجاره ملک تجاری لازم است موجر(مالک) به موارد زیر توجه کند:

1-   دریافت چک از مستاجر بابت اقساط اجاره؛

2-   درج شرط حال شدن اقساط اجاره در صورت عدم پرداخت به موقع اجاره‌­بها؛

3-   تعیین اینکه محل کسب بابت چه فعالیتی اجاره داده شده و اینکه مستاجر باید صرفا به همین شغل اشتغال داشته باشد و حق تغییر آن را ندارد؛

4-   مبلغ معینی از قرض ­الحسنه نزد موجر باقی بماند تا مستاجر مفاصاحساب­‌های لازم(به ویژه تامین اجتماعی) را ارائه نماید.

موارد فوق نمونه‌ه­ای از نکاتی است که موجر در قرارداد اجاره باید به آن توجه لازم داشته باشد؛ برای موارد بیشتر، نمونه‌­ای از «قرارداد اجاره ملک تجاری»در ذیل قرار داده شده است. این قرارداد، با محوریت موجر تنظیم گردیده است.